Charyzmat Wincentyński
Siostry Miłosierdzia czują się wezwane przez Boga. Zarówno w życiu modlitwy jak i służby, kontemplują Jezusa Chrystusa, źródło i wzór wszelkiej miłości, aby być świadkami tej miłości wobec Ubogich.
W życiu wiary, Siostry Miłosierdzia przyznają znaczące miejsce modlitwie, karmionej liturgią i sakramentami, w milczeniu oraz wsłuchiwaniu się w Słowo Boże, w nauczanie Kościoła i przesłanie dziedzictwa wincentyńskiego. Ubodzy są obecni w ich modlitwie; Siostry modlą się z Ubogimi, za nich i w ich imieniu.
Jezus jest źródłem, z którego wypływa ich miłość; ogniem, który zapala je do działania i przynagla, by iść do najbardziej ubogich. Siłą, która ożywia ich projekty; skarbem, który nadaje sens ich życiu.
Odwołując się do ubogiego Chrystusa oraz do warunków życia braci i sióstr, którym służą, Siostry Miłosierdzia prowadzą prosty styl życia, we wspólnocie, w klimacie wzajemnego słuchania i dialogu, dzieląc się wszystkim, czym są i co posiadają.
Pomagają sobie wzajemnie, aby iść wszędzie tam, gdzie cierpią ludzie i by wraz z Ubogimi pracować na rzecz ich własnej promocji. Niosąc radość i nadzieję, idą do tych, których godność nie jest szanowana. Są szczęśliwe, że mogą całkowicie oddać się Panu w służbie braciom i siostrom, pomagając im odkryć obecnego w ich życiu Boga.
Założyciele wpoili Siostrom Miłosierdzia miłość i naśladowanie Najświętszej Dziewicy. Zachęcali, by kontemplować w Niej:Niepokalaną, w pełni otwartą na działanie Ducha Świętego, Służebnicę pokorną i wierną, Matkę Boga, Matkę Miłosierdzia i Nadzieję maluczkich.
„Charyzmat Księdza Wincentego jest paląco aktualny i do was, wraz z całą rodziną duchową, należy ożywianie go tam, gdzie jesteście posłane. Siostry Miłosierdzia, miejcie odwagę waszych Założycieli, by coraz bardziej uobecniać Kościół w świecie Ubogich i to w taki sposób, by Ubodzy czuli się rzeczywiście w Kościele jak u siebie! Bądźcie otwarte w waszych Prowincjach i w waszych Domach na bogactwo ludzi, którym służycie, aby w nich odkrywać dary Boga! Wtedy, z łaską Pana, będziecie mogły stać się czytelnymi znakami miłości Boga wobec Ubogich… „Św. Jan Paweł II – do Sióstr Miłosierdzia, 1997 r.